ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
شهر تاریخ و فرهنگ؛ کهنشهری همواره حاضر در بستر تاریخ؛ گرانیگاه هویت خراسان که سرزمین خاوران، فراز شکوه و بزرگی را با او به منصه ظهور رسانده و میرساند؛ سخن گفتن از نشابور، صرفا سخن گفتن از آیینه و تندیس تاریخ و فرهنگ مشرق ایران نیست؛ بلکه سخن گفتن از توانمندیای است؛ بخشی نهفته و بخشی پیدا، که بازآفرینی شکوه فرهنگی پُردرخشناک سرزمین خورشید را در سپهر تمدنی ایرانزمین، در پیشِ چَشم و در خزانه توان دارد و به گواه بارهای بسیار و تکرارهای مکرر حیات تاریخیاش، این دیار را توان تمدنآفرینی شکوهنده هست. توانی که باید آن را بازشناخت، بازیافت و بازپروَرد ... آنگاه است که نشابور، ققنوس تاریخ ایران، سیر و سلوک سیمرغی خراسان را باز میآغازد ... یکی از بنیادهای توانافزایی نشابور-زمین، بازیابی توانمندیهای مواصلاتی و ارتباطی آن است.
1. دهلیز مشرق و کانون مواصلاتی خراسان:
«دهلیز مشرق» یکی از عنوانهایی است که در اشاره به «نیشابور»، در کتابهای تاریخ ثبت شده؛ از آن روی، که این شهر، با موقعیت ممتاز جغرافیایی ممتاز (پای گرفته در پناهدامان مهربان کوهستان بینالود؛ واقع شده در جغرافیای مرکز سرزمینی از ایران معاصر، که امروزه «خراسان»ش میشناسیم) همواره کانون مواصلاتی ایران به مشرقزمین، و سرزمینهای شرقی فراسوی ایران به مغرب بوده است. این راههای شریانی که از روزگاران کهن به کانون مواصلاتی شهر نیشابور میرسیدهاند و خراسان را به سرتاسر سرزمینهای شرق تا غرب و شمال تا جنوب متصل مینمودهاند. عمدهراههای این شبکه مواصلاتی، که در کتابهای کهن تاریخ و جغرافیای قدیم، از آنها یاد شده عبارتند از:
- راه نیشابور به توس، هرات و شرق خراسان بزرگ
- راه نیشابور به خبوشان (قوچان)، مرو و آسیای مرکزی
- راه نیشابور به اسفراین و شمال (دریای مازندران)
- راه نیشابور به جوین (شاخهای به بیهق)، قومس، ری، همدان و آذربایجان و بغداد (جاده ابریشم)
- راه نیشابور به ترشیز (کاشمر) و تون (فردوس) و یزد و شیراز و اهواز
- راه نیشابور به قهستان (خراسان جنوبی) و سیستان و کرمان
گینس (Guinness World Records)؛ کتابی مرجع و دارای مجموعهای از رکوردهای بینالمللی است. این رکوردها شامل دستاوردهای انسان و پدیدههای طبیعی است. کتاب «رکوردهای جهانی گینس»، هر سال با اطلاعات جدید تجدید چاپ میشود، و خود رکورددار پرفروشترین سری کتاب کپیرایت جهان است. ایران، دارای بیش از 36 رکورد ثبت شده در گینس میباشد که در میان آنها، رکوردهای «بزرگترین تولیدکننده فیروزه جهان» و «بزرگترین تولید کننده و صادر کننده فرش های دست بافت (75% کل تولید جهانی)» پیوند مستقیمی با «نیشابور» دارد. فیروزه نیشابور، برند جهانی ایران در صنعت و تجارت سنگهای قیمتی است؛ و هنر و صنعت فرش نیشابور نیز با خلق بزرگترین فرشهای دستباف جهان، افتخار صنعت فرش ایران در گینس و در عرصه جهانی به شمار میآید. بزرگترین فرش جهان؛ به دست هنرمندان نیشابوری و در سه کارگاه در شهرستان نیشابور، به سفارش شرکت سهامی فرش ایران، برای مسجد شیخ زاید در شهر ابوظبی، پایتخت کشور امارات متحده عربی، بافته شده است. مسجد یادشده بعد از مسجدالحرام و مسجدالنبی در عربستان، سومین مسجد بزرگ جهان میباشد.
ادامه مطلب ...پایگاه خبری کوهسرخ در 26 فروردین 1396 از رایزنیها و برنامههایی برای تبدیل جاده نیشابور-کاشمر به جاده اصلی و شریانی خبر داد. این جاده به طول 130 کیلومتر است که 60 کیلومتر آن، در حوزه استحفاظی کاشمر و 70 کیلومتر، در حوزه استحفاظی نیشابور قرار دارد. این جاده، زیرساخت ارتباطی و مواصلاتی نیشابور و کاشمر، از شهرستانهای عمده و تاریخی شمال شرق کشور است و سهم بزرگی در تعاملات تجاری، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این دو منطقه کهن خراسان را برعهده دارد. جاده نیشابور – کاشمر افزون بر پیوند دادن دو شهرستان دارای جاذبههای گردشگری شاخص فرهنگی، تاریخی و زیارتی در سطح استانی و کشوری، در مسیر و کناره خود نیز دارای جاذبههای طبیعی (اقلیم کوهستانی و کویری) شایانی است. از مهمترین جاذبههای گردشگری مسیر این جاده، منطقه حفاظت شده رئیسی (دارای موافقت اولیه تبدیل به پارک ملی) است. در ادامه، تصویر گزارش قدس، با عنوان «جاده نیشابور - کاشمر به مسیر اصلی تبدیل میشود»، که در پایگاه خبری کوهسرخ منتشر شده، میآید.
ادامه مطلب ...
29 فروردین؛ سالروز درگذشت استاد جلال مقدم
او را چنین توصیف کردهاند:
«کارگردانی خوشفکر که فراتر از زمانهاش میاندیشید.»
«تئوریهای مقدم اگر چه در جایی ثبت نگردید
اما بهجرات میتوان گفت که در تاریخ سینمای ایران،
کمتر کارگردانی مثل او وجود دارد که به زبان سینما تسلط داشته باشد.»
جلال مقدم (کارگردان، منتقد، فیلمنامهنویس و بازیگر سینما)، متولد 10 اردیبهشت 1308 در نیشابور؛ او با نوشتن نقدی بر یک فیلم کانادایی از اوایل دهه 1330 شروع به همکاری با مطبوعات کرد و در مجله هایی از قبیل «پیک سینما» و «آتشبار» نقد مینوشت و فعالیت در سینمای حرفهای را از سال 1337 با فیلم «جنوب شهر» به عنوان نویسنده آغاز کرد. از سال 1347 مشاور قطبی در رادیو و تلویزیون ایران بود. مقدم پس از یک تصادف شدید در تاریخ 29 فروردین 1375درگذشت.
برای آشنایی بیشتر با زندهیاد استاد جلال مقدم و فعالیتهای هنری او، نوشتارهای زیر را ببینید:
بانیفیلم: روزگار تلخ فیلمسازی که زیاد میدانست
جام جم: جلال مقدم، مهجور و قدر ندیده
فرهنگ و هنر: اگر انسان کاملی بودم، هیچگاه فیلمساز نمیشدم