شهر گرماب سلام...!

 پس از چندین سال انتظار، و با پیگیری های حمید گرمابی و  هاجر چنارانی (نمایندگان سابق و فعلی نیشابور، فیروزه و زبرخان) و با مصوبه هیات دولت در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۴۰۰، بالاخره روستای بزرگ گرماب از توابع بخش طاغنکوه شهرستان فیروزه، به شهر ارتقا یافت. شهر گرماب  که در سال 1395 دارای جمعیت ۴۳۱۶ نفری بوده است در فاصله ۳۴ کیلومتری غرب شهر نیشابور و در 5 کیلومتری جنوب شهر همت آباد (مرکز بخش طاغنکوه ) واقع است و سومین شهر شهرستان فیروزه و نیز یازدهمین شهر نیشابور بزرگ محسوب میشود. این شهر دومین قطب جمعیتی شهرستان فیروزه است و از مهدهای کشتی باچوخه خراسان می باشد که همه ساله پذیرای مسابقات این ورزش سنتی است. و نیز چشمه آب گرم و مرقد امامزاده قاسم (ع) از جاذبه های گردشگری شهر گرماب است.همچنین با توجه به مصوبه هیات دولت. روستای شورگشت به عنوان مرکز جدید دهستان طاغنکوه جنوبی تعیین شد/ نیشابور سرزمین بینالود

https://binalud.blogsky.com

شهرستان فیروزه همواره بخشی از حوزه فرهنگی نیشابور بزرگ است

اخبار کوتاه - پس از ما ها انتظار سرانجام فرماندار جدید شهرستان فیروزه معرفی شد. وزیر کشور در ابلاغ خود آقای حکیم پور (سرپرست قبلی) را به عنوار فرماندار فیروزه معرفی کرد.  فرماندار فیروزه در حاشیه مراسم بزرگداشت استاد کمال الملک که در شهرستان فیروزه برگزار شد با بیان اینکه شهرستان فیروزه با وجود استقلال اداری همواره بخشی از حوزه فرهنگی نیشابور بزرگ است گفت : همچنان که سنگ فیروزه یکی از عناصر هویتی ماست.استاد کمال الملک نیز دارای چنین جایگاهی است و باید از این پتانسیل ها به نفع شهرستان بهره ببریم.  شایان ذکر است که شهرستان  فیروزه  دارای 40 هزار نفر جمعیت می باشد و مرکز آن در 15 کیلومتری غرب نیشابور واقع شده است  و از سال 1387 به  شهرستان ارتقا یافت. منبع : با استفاده از نشریه خیام نامه 26 مرداد-شماره  438

پس از 9 سال انتظار : چهار روستای جداشده به دامان فیروزه ای نیشابور برگشتند

به نوشته جغرافیای شهرستان فیروزه : بالاخره پس از 9 سال روستاهای 4 گانه  چزگ ، فرخار ، جمبرجوق و رباطی شاهزاده که جهت انجام ارتقای بخش خوشاب سبزوار به شهرستان در سال 1389 با تخلف برخی از مدیران وقت استانداری از بخش طاغنکوه شهرستان فیروزه جدا شده بودند ، به دامان  فیروزه  ای نیشابور برگشتند. دولت این امر را در جلسه 29 خرداد 98 مصوب نمود و 4 تیرماه 98 این مصوبه با امضای معاون اول ریاست جمهوری ابلاغ و منتشر شد. شایان ذکر است که مجموع جمعیت 4 روستای مذکور 2584 نفر می باشد و بدین صورت جمعیت شهرستان فیروزه از 37539 به 40123 نفر افزایش یافت. از همه عزیزانی که پیگیر این امر بودند ، سپاسگزاریم.

«شهرستان فیروزه» : فرزند فیروزه ای نیشابور در مسیر توسعه

فیروزه نام شهرستانی تازه تاسیس در 15 کیلومتری غرب نیشابور و در مسیر جاده قدیم تهران است که در اواخر سال 1387 از ارتقا و تجمیع بخش های تحت جلگه و طاغنکوه شهرستان نیشابور به وجود آمد و هنوز هم در بین مردم محلی  به  نام های قدیم خود ( تحت جلگه و بزغان) شهرت دارد. با وجود شهرت تاریخی نیشابور به شهرفیروزه اما قرارگیری معدن فیروزه نیشابوری (بزرگترین و مرغوبترین معدن فیروزه جهان) درمنطقه تحت جلگه باعث شد که نامگذاری رسمی این شهرستان به فیروزه تغییر یابد. علاوه بر معدن فیروزه . سیلوی بزرگ گندم. کارخانه قند نیشابور. کارخانه رب مسما. ناحیه صنعتی کمال الملک. ایستگاه های راه آهن عطار و فردوس.  باغ تاریخی نشاط. کاروانسرای تاریخی شوریاب . چشمه آبگرم گرماب و ... از جمله اماکن مهم  این شهرستان است که جایگاه ویژه ای را به شهرستان فیروزه بخشیده است.  

احیای جاده کهن ابریشم (قطعه بزرگراه نیشابور - فیروزه - خوشاب- جوین - جغتای - میامی)؛ یک مطالبه منطقه‌ای

احیای جاده کهن ابریشم

(قطعه بزرگراه نیشابور – فیروزه – خوشاب- جوین – جغتای - میامی)

یک مطالبه منطقه‌ای 

با تأثیرات عمیق در توسعه پایدار شمال شرق کشور

«کویان»، «گویان»، «جویان» یا «جوین»، منطقه‌ای است با پیشینه تاریخی و فرهنگی بسیار پُربار که از اعتبار سرزمین، مردمان نیک‌سیرت و بزرگان دانشمند و پرآوزاه آن در متون تاریخی، سخن‌ها آمده‌است. کویان بزرگ، به تعبیری؛ «سرزمین مشاهیر» است. این منطقه کهن، خاستگاه دانشورزان نامداری همچون «امام الحرمین»، «عطاملک جوینی»، «سیدحسن غزنوی»، «هلالی جغتایی»، «معینی جوینی» و … است. «کویان بزرگ» یا «جوینِ بزرگِ فرهنگی»، به عنوان یکی از اقالیم و ولایت‌های اصلی داوزده‌گانه بخش غربی خراسان بزرگ (خراسان غربی تاریخی و فرهنگی)؛ شهرستان‌های «جغتای» و «جوین» و بخشی از «خوشاب» امروز را در بر می‌گیرد که دارای اشتراکات تاریخی و فرهنگی بسیار ژرف‌اند.

کویان بزرگ؛ از دیدگاه جغرافیایی نیز دارای هویت جغرافیایی شاخص است چرا که این سه شهرستان (جغتای و جوین و خوشاب)، در عرض و پیوسته به یکدیگر، یک دشت پهناور، یکپارچه و حاصلخیز را در بر می‌گیرند. افزون بر اشتراکات تاریخی و فرهنگی؛ این پیوستگی سرزمینی و همگونی اقلیمی؛ بخش بزرگی از همه مسائل توسعه این سه شهرستان توانمند را همراستا، مکمل و هم‌افزاینده یکدیگر، قرار داده‌است؛ و خوشبختانه؛ ایجاد واحدهای مستقل سیاسی، در دهه ۱۳۸۰ خورشیدی، بستر ارتقای سطوح مدیریتی، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری را به ارمغان آورده و زمینه‌های لازم (در راستای توسعه همه‌جانبه و پایدار این منطقه تاریخی و توانمند) برای همگرایی و همدلی روزافزون مردم و مسولان این سه شهرستان پیوسته و همگون، فراهم گردیده‌است.

«سرزمین کویان بزرگ تاریخی – فرهنگی» یا «دشت جُوِین»، در جهت کلی شمال غربی (شهرستان جغتای) به جنوب شرقی (شهرستان خوشاب)، و با انحنای کلی به جهت شمال در نواحی میانی، گسترش یافته‌است. این دشت زرخیز با طول حدود ۱۵۰ کیلومتر (از شفیع‌آباد جغتای در غرب، تا بلقان‌آباد خوشاب در شرق)؛ در نیمه غربی (در حدود ناحیه-خطی که روستای انداده شهرستان جوین در شمال و روستای حطیطه شهرستان خوشاب در جنوب، در مسیر آن قرار دارند) دارای بیشترین عرض، یعنی بیش از ۴۰ کیلومتر است. این دشت، در جبهه جنوب شرقی (شهرستان خوشاب)، از طریق شهرستان فیروزه به دشت نیشابور می‌پیوندد.