ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
از این اثر فرهنگی-هنری-موسیقایی که دستاورد کوشش اهالی فرهنگ و هنر نیشابور است در آبانماه 1390 رونمایی گردید. درونمایه چکامه «پایتخت اول ایرانی من» (سرود نیشابور)؛ اشاراتی بر پیشینه پرآوازه پایتخت تاریخ و فرهنگ خراسان و یادکرد فشرده برخی ویژگیها، سرمایهها و توانمندیهای اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی نیشابور معاصر است. این اثر فرهنگی - موسیقایی که به معرفی نیشابور (فرهنگشهر خراسان) میپردازد؛ بنیانگر و سرآغاز رویکرد موسیقایی (در قالب سرود ویژه) به معرفی شهرها و شهرستانهای خراسان است و نیشابور (مرکز فرهنگی خراسان) به عنوان نخستین شهر خراسانی پدیدآورنده و دارای «سرود ویژه» شناخته میشود.
نیشابور، در جایگاه «گرانیگاه تاریخ و فرهنگ خراسان»، «نماد تاریخ و فرهنگ ایران» و «امالبلاد فرهنگی در تاریخ و تمدن جهان اسلام»، دارای چنان چهره و پیشینه فرهنگی ویژهای است که این کهندیار را، یگانه همتای خراسانی دیگر فرهنگشهرهای کهن ایران، برنمایانده. اما باید انصاف داد و بازگفت که؛ این چهره و پیشینه فرهنگی چنان گسترده و سنگین و پُربار است که بر روی دیگر توانمندیهای اقلیم نیشابور، سایهای بزرگ افکنده و آنها را دیر-پدیدار ساخته است. یکی دیگر از توانمندی این سرزمین، اقلیم رنگارنگ و جاذبههای طبیعی گونهگون آن است؛ چونانکه از یک سوی، در جنوب دشت نیشابور، با چهرهای کویری و بیابانی و نمکزار و پوشش گیاهی تاق و گز، رو برو میشویم؛ در چند-ده کیلومتر آنسوتر و در میانههای دشت، کشتزارها و باغستانها و فضاهای روستایی پیدر پی، گسترده میشود، و کمیآنسوتر، نوار شمالی، از شرق تا غرب، چهرهای کوهستانی با رودکدههایی بهشتآسا به خود میگیرد.