نیشابور، پشتوانه و سرمایه فرهنگی ایران در مسیر جاده ابریشم

- دیباچه؛ در مسیر راه ابریشم:

راه ابریشم؛ هشت هزار کیلومتر، یعنی معادل یک چهارم محیط کره زمین، طول دارد که به سبب انتقال ابریشم از شرق جهان به غرب، به این نام شهرت یافته است. راه ابریشم، جاده‌ای است کهن از شرق آسیا تا کرانه دریای مدیترانه را در بوته پوشش خود قرار می‌دهد. راه باستانی ابریشم، از شهر لویانگ در جنوب رود هوانگ‌هو آغاز شده و با گذشتن از سیان، چانگ و توان هوانگ مرزهای چین را در پشت سر می‌گذاشت و از طریق اوزکند، فرغانه، سمرقند و بخارا و جیحون، مرو، سرخس می‌رسید. از سرخس تا نیشابور منازل رباط شرف، رباط ماهی، رباط چاهک، توس، نوغان، طرق، شریف‌آباد، الحمراء و دیزباد قرار داشت و آنگاه به شهر نیشابور (ابرشهر)، مرکز خراسان غربی، می‌رسید. دشت جوین، پل ابریشم، بسطام (شاهرود)، دامغان و خوار، منازل میان نیشابور تا ری بودند؛ این راه، پس از گذشتن از ساوه، مزدقان، همدان، گردنه اسدآباد، کنگاور، بیستون، فرمیس (کرمانشاه)، مازورستان، حلوان، قصر شیرین، جلولاء، دسکره‌الملک (دستگرد ساسانی) و نهروان، وارد بغداد می‌شد و در کرانه رود فرات ادامه می‌یافت و به حدیثه می‌رسید و سپس در ساحل دریای مدیترانه به شهر انطاکیه می‌انجامید که آخرین منزل راه زمینی ابریشم بود. 

سرود نیشابور؛ ای پایتخت اول ایرانی من ...

از این اثر فرهنگی-هنری-موسیقایی که دستاورد کوشش اهالی فرهنگ و هنر نیشابور است در آبان‌ماه 1390 رونمایی گردید. درونمایه چکامه «پایتخت اول ایرانی من» (سرود نیشابور)؛ اشاراتی بر پیشینه پرآوازه پایتخت تاریخ و فرهنگ خراسان و یادکرد فشرده برخی ویژگی‌ها، سرمایه‌ها و توانمندی‌های اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی نیشابور معاصر است. این اثر فرهنگی - موسیقایی که به معرفی نیشابور (فرهنگ‌شهر خراسان) می‌پردازد؛ بنیان‌گر و سرآغاز رویکرد موسیقایی (در قالب سرود ویژه) به معرفی شهرها و شهرستان‌های خراسان است و نیشابور (مرکز فرهنگی خراسان) به عنوان نخستین شهر خراسانی پدیدآورنده و دارای «سرود ویژه» شناخته می‌شود.  

خدمات دولت تدبیر و امید به نیشابور و فیروزه و مطالبات مردم از دولت جدید

این روزها به پایان دولت یازدهم و آغاز دوازدهم  نزدیک میشویم  . عملکرد دولت دکتر حسن روحانی  را به طور کلی  میتوان در حوزه شهرستانهای نیشابور و فیروزه  و مناطق تابعه مناسب دانست. افزایش 55 درصدی تخت های بیمارستانی  از جمله آغاز احداث بیمارستان سوم دولتی نیشابور و بیمارستان فیروزه- احداث کلینیک های تخصصی- احداث اورژانس مرکزی - ایجاد مراکز جامع سلامت شهری و روستایی-ایجاد مرکز آنژیوگرافی و جراحی قلب باز و... در حوزه بهداشتی و درمانی- تکمیل بزرگراه نیشابور به فیروزه- نوسازی آسفالت اتوبان باغرود  و جاده قوچان و خوشاب- کمک به تکمیل میدان و تقاطع بزرگ امام رضا- آغاز به کار عملیات اجرایی تقاطع  غیرهمسطح فولاد - توسعه ایستگاه های راه آهن نیشابور . فیروزه و  کاشمر- بهره برداری از خط راه آهن فولاد - احداث پیاده راه زائرین رضوی و.... در حوزه راه و ترابری -  ایجاد فاز احیای مجتمع فولاد نیشابور - تکمیل و بهره برداری از سد بار-تبدیل سینمای نیشابور به پردیس سینمایی- برگزاری  دو مرحله  مهم انتخابات - و در دیگر حوزه ها طرح هایی مانند احیای برگزاری برنامه های  بزرگ فرهنگی و هنری- راه اندازی نمایشگاه دائمی بین المللی-  ایجاد گمرک نیشابور - ایجاد مرکز جذب سرمایه گذاری- راه اندازی  موزه باستان شناسی نیشابور-  اعطای مجوز به سمن ها و نشریات گوناگون و طرح های دیگر از جمله اقدامات  چهارساله دولت  تدبیر و امید در سرزمین بینالود بوده است  اما  درکنار این موارد هنوزهم  مواردی مانند  ارتقای بخش های نیشابور به شهرستان - ارتقای روستاها و دهستان های بزرگ نیشابور و فیروزه به شهر و بخش - کاهش  فاصله آزادراه حرم تاحرم و قرارگیری  آن در نزدیکی  و مجاورت شهر نیشابور- ارتقای دانشکده علوم پزشکی به دانشگاه- توسعه دانشگاه نیشابور - ارتقای درجه و کیفیت راه های مواصلاتی- ارتقای  نیشابور به مرکز استان- ارتقای اداری و بودجه ای نهادهای دولتی- ایجاد فرودگاه  نیشابور- ایجاد اورژانس هوایی - اختصاص مجدد  قطارهای مستقل نیشابور به تهران و مشهد-تکمیل پروژه های ناتمام مانند استادیوم انقلاب و  افلاک نما و... هنوز هم از مطالبات مهم  مردم نیشابور هستند که به سرانجام نرسیده اند و  انتظار مردم از دولت جدید انجام آنهاست. منبع : نیشابور سرزمین بینالود  http://binalud.blogsky.com/ 

«نیشابور» ظرفیت لازم برای استان شدن را دارد

نماینده مردم نیشابور و فیروزه در مجلس شورای اسلامی گفت: نیشابور به عنوان یکی از کلان شهرستانهای کشور ظرفیت لازم برای استان شدن را دارد و اگر بحثی در مورد تشکیل استانی جدید در دولت مطرح باشد، ما نیز موضوع استان شدن نیشابور را پی گیری خواهیم کرد و مشکل نزدیکی مسیر نیز امروزه کاملاً حل شده است. دکتر مروی» گفت: موضوع استان شدن سبزوار و نیشابور قدیمی است و مربوط به اکنون نیست و یک امر کاملاً منطقی است که هر نماینده در هر منطقه و شهرستان پی گیر پیشرفت و توسعه شهرستان خود باشد و ما نیز با توجه به مطالبات مردمی این موضوع را پی گیری می کنیم و اگر قرار باشد چنین بحثی در دولت مطرح شود حتماً پی گیر موضوع خواهیم بود و اجازه نمی دهیم حقی از نیشابور ضایع شود و یقین داریم با استان شدن نیشابور رشد و توسعه همه جانبه این شهر با سرعت چشمگیری انجام خواهد شد http://binalud.blogsky.com  منبع : نیشابور سرزمین بینالود . 

تحرکات آرام منطقه و موضوع استان شدن نیشابور

سالهاست که نیشابور به علت قرار داشتن در حوزه مدیریتی دومین کلانشهر کشور دچار مشکلات متعددی بوده است-قسمت قابل توجه ای از بودجه استان همواره در مشهد هزینه میشود و ضعف زیرساخت های عمرانی نیشابور به عنوان دومین کلانشهر خراسان همواره به بهانه هایی از جمله (به اصطلاح) نزدیکی با مشهد!! نادیده گرفته شد. در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 موضوع تقسیم خراسان با رویکرد رفع محرومیت شهرستانها به خصوص مناطق دور افتاده این منطقه مورد توجه واقع گرفت- در آن سالها شهرهای بیرجند و بجنورد به بهانه دور افتاده تر بودن و پس از آن نیشابور و سبزوار و حتی تربت حیدریه به ادعای بزرگتر بودن رقابت سختی باهم داشتند- در این بین استان شدن نیشابور که در پی آن جدایی این شهر از حوزه مدیریتی خراسان بزرگ را شامل بود  نویدی شد برای رفع محرومیت ها و رسیدن به خواسته های به حق این شهر بزرگ-موضوعی که بارها و بارها مطرح شد- حمایت مردمی و نهادهای محلی را به همراه داشت اما حاصل آن در مجلس ششم (سال83) رقم خورد و نهایتا حق مسلم نیشابور که بارها پایتخت و مرکز حکومتی ایران و خراسان بود از بین رفت!

طرحی که امروز به وضوح میتوان دریافت که سرمنشا شکست آن کارشکنی عده ای در پایتخت – مرکز استان و البته در نیشابور نیز عدم توجه به زیر ساخت های لازم و بخصوص عدم ارتقای بخش های تابعه و ایجاد شهرستان های جدید در جوار این شهرستان بود- موضوعی که در شمال و جنوب خراسان تبدیل به فرصتی شد تا در بجنورد با ارتقای مناطق مانه و سملقان-جاجرم و فاروج و در بیرجند با ارتقای سربیشه و سرایان و درمیان کمک شایان توجهی به استان شدن آنها نماید و در این بین سهم نیشابور و شهر همجوارش (به علت نداشتن شهرستان های تابعه)جز اختلافات محلی و امتیاز حق السکوت معاونت استانداری چیزی بیش نبود!!