نماهنگ ابرشهر تاریخ ایران

نماهنگ «ابرشهر تاریخ ایران»

کارگردان: «احمد انصاری» 

تهیه‌کننده: «مرتضی امین‌الرعایایی» 

گشت و گذاری آهنگین، در نماهایی از نیشاپور امروز:

از مانداک‌های کهندژ ابرشهر کهن گرفته 

تا آرامجای اسطوره‌های نیشابوری تاریخ فرهنگی ایران؛

از جاذبه‌های تاریخی، طبیعی و فرهنگی  مادرشهر خراسان 

تا زندگی، سنت، کار و صنعت جاری و پویا در نیشابور امروز؛ 

فرهنگ‌شهر خراسان

نیشابور؛ قطب گیاهان دارویی خراسان

 

یا به بویی، زنده گردان جان من

یا بسـاز از دارویـی، درمان من

- عطار نیشابوری -

ماجرای آن درویش نشابور را که روزی، به دکان عطاری ابوحامد محمد عطار می‌رود را حتما شنیده‌اید. او با گفتار و کردار نغز-باورمندانه خود، سر منشاء چنان تحولی در روح و اندیشه عطار می‌شود که از عطاری در دکان، بسوی سیر و سلوک در جان جهان، رهسپار گردیده و رهاورد این رهسپاری باورمندانه، شکل‌گیری راس مثلث ادبیات عرفانی ایران (عطار، سنایی، مولوی) است. عطاری، حرفه شیخ فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری، حرفه و شغلی بسیار کهن است. عطاری، با طبیعت (که مظهر آفرینشگری پرودگار است)، گیاهان دارویی و طب سنتی، پیوندی تنگاتنگ دارد. عطاری، شغلی است که از دیرزمان، در ایران، رونقی فراوان داشته است و حتی تا امروز، کاربرد و رونق دیرین خود را تا اندازه‌ای حفظ کرده؛ و نیشابور به عنوان یکی از سکونتگاه‌های قدیم ایران و کهن‌شهر خراسان بزرگ غربی (خراسان کنونی ایران)، همواره یکی از کانون‌های سنت دیرینه ایرانی در ارتباط ژرف با طبیعت و بهره‌برداری نیک از موهبت‌های آن، در راستای خدمت به نیک و خوب زیستن بوده است. این معنا و آوازه، در اندیشه و باور ایرانیان راه یافته، چونانکه شیخ فرید‌الدین عطار نیشابوری را نماد عطارها و دست‌اندرکاران صنعت گیاهان دارویی کشورمان می‌شناسیم و چنین در باور است که عطار نیشابوری؛ هم طبیب جان است و هم طبیب جسم و هم داروی گیاهی و معدنی را به مردم می‌دهد. 

اما در شهر نیشابور، محله‌ای است قدیمی که آن را «میدان باغات» می‌نامند؛ علت نامگذاری این محل و گذر، که در کناره و تقاطع خیابان امام خمینی قرار گرفته؛ به خاطر عرضه انواع محصولات باغی نیشابور در آنجاست. اینجا، جایی است که بیش از هر جای دیگر در یک فضای شهری، نمایی رنگارنگ و گسترده از فرآورده‌های طبیعت، توان یافت. از انواع میوه‌ها و محصولات باغی و جالیزی گرفته تا خود-روهای فصل مانند کمای و کنگر و ریواس، تا سبزیجات تازه و مرغوب نیشابور و تا خشکبار و گیاهان دارویی و هر آنچه از این دست. اما راسته‌ی گیاهان دارویی نیشابور در میدان باغات، بسیار چشم‌گیر الهام‌بخش است. گذری رنگارنگ از گیاهان دارویی متنوع که افزون بر گوناگونی بصری، طیفی گسترده و متنوع از رایحه‌های طبیعی آشنا و ناشناس را به مشام آدمی، ارزانی می‌دارد. اینجا، دنیای رنگ‌ها، رایحه‌ها و طعم‌هاست ... رنگ‌ها، طعم‌ها و رایحه‌های برآمده از طبیعت، درست مثل طبیعت. شهر شاعر «هفت شهر عشق»، شهر عطار، همچون فرزندش شیخ عطار، همواره و هنوز هم با طبیعت و مهرها و رازهای آن، پیوند ناگسستنی خود را پاس داشته است.

دشت نیشابور و شهرستان نیشابور؛ با اقلیمی متنوع؛ از آب و هوای کویری و بیابانی در نواحی جنوبی و غربی تا کوهپایه‌ای و کوهستانی در نواحی شرقی و شمالی، رویشگاه گونه‌های گونه‌گون و فراوانی از گیاهان دارویی است. چنانکه به اذعان کارشناسان، این پهنه یکی از بکرترین و مستعدترین مناطق پرورش و تولید انواع گیاهان دارویی است و در حال حاضر 146 هکتار از اراضی نیشابور زیر کشت انواع گیاهان داروئی (آبی و دیم) قرار دارد. همچنین نهادهای آموزشی و پژوهشی همچون دانشکده کشاورزی و مرکز رشد فناوری نیشابور، زیرساخت‌های دانش‌بنیان کشت و صنعت گیاهان دارویی نیشابور به شمار می‌آیند. 

نیشابور و ظرفیت‌های آن در طرح «اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی»

نیشابور

(مرکز فرهنگی و گرانیگاه خراسان غربی)

و 

ظرفیت‌های آن در طرح «اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی»

«اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی» طرحی است با رویکرد همگرایی منطقه‌ای، برای ایجاد نوعی همگرایی فرهنگی، هویتی و اقتصادی بین ملت‏هایی که در تاریخ پر فراز و نشیب فلات ایران، در کنار هم زیسته‌‏اند و از عناصر فرهنگی و تمدنی مشترکی (مانند نوروز، زبان پارسی و شخصیت‏های تاریخی) بهره می‌‏برند. کشورهای مورد نظر، یازده کشور ایران، افغانستان، تاجیکستان، پاکستان، ازبکستان، ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان، ارمنستان، قزاقستان و قرقیزستان هستند که مردمان‏شان هزاران سال در کنار هم زیسته و در سده‌های گذشته، در کشاکش رقابت‏های استعماری از هم جدا شده‌اند. چنانکه پیداست بخشی از کشورهای این اتحادیه پیشنهادی، حوزه تاریخی و فرهنگی خراسان بزرگ گستره تمدنی ایران را تشکیل می‌دهند: افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان. این کشورهای حوزه فرهنگی خراسان ایران بزرگ فرهنگی، از طریق خراسان امروزین ایران؛ پیوندها، همبستگی و پیوستگی‌های ژرف و گسترده‌ای با دیگر پاره‌ها و سرزمین‌های حوزه فرهنگی و تمدنی ایران‌زمین دارند. 

برگزاری نخستین نمایشگاه مطبوعات و رسانه های شهرستان نیشابور

سرود نیشابور؛ ای پایتخت اول ایرانی من ...

از این اثر فرهنگی-هنری-موسیقایی که دستاورد کوشش اهالی فرهنگ و هنر نیشابور است در آبان‌ماه 1390 رونمایی گردید. درونمایه چکامه «پایتخت اول ایرانی من» (سرود نیشابور)؛ اشاراتی بر پیشینه پرآوازه پایتخت تاریخ و فرهنگ خراسان و یادکرد فشرده برخی ویژگی‌ها، سرمایه‌ها و توانمندی‌های اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی نیشابور معاصر است. این اثر فرهنگی - موسیقایی که به معرفی نیشابور (فرهنگ‌شهر خراسان) می‌پردازد؛ بنیان‌گر و سرآغاز رویکرد موسیقایی (در قالب سرود ویژه) به معرفی شهرها و شهرستان‌های خراسان است و نیشابور (مرکز فرهنگی خراسان) به عنوان نخستین شهر خراسانی پدیدآورنده و دارای «سرود ویژه» شناخته می‌شود.