پیگیری ثبت جهانی محدوده شهر کهن نیشابور

تصویر: گستره تقریبی محوطه تاریخی ‌شهر کهن نیشابور (ایرانیکا)

اعضای کمیسیون ملی یونسکو در ایران، چهارشنبه 11 مرداد 1396 از آثار و بناهای تاریخی و مجموعه‌های فرهنگی و تاریخی نیشابور و چند برنامه آیینی (میراث‌ ناملموس) به‌ منظور بررسی ثبت‌ جهانی این آثار بازدید کردند.

به‌ گزارش روابط ‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان‌رضوی، محمد‌رضا مجیدی، آتوسا مومنی و شیدا مهنام، اعضای کمیسیون ملی یونسکو در ایران، به ‌همراه هاجر چنارانی، نماینده مردم نیشابور در مجلس شورای اسلامی، از آثار و بناهای تاریخی و مجموعه‌های فرهنگی و تاریخی نیشابور و اجرای چند برنامه آیینی و معنوی بازدید کردند.

هادی شریفان رئیس اداره میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نیشابور در این باره گفت: «اعضای کمیسیون ملی یونسکو در ایران در سفر خود به نیشابور از تعدادی بناهای تاریخی این شهرستان و آرامگاه عطار و خیام بازدید به‌عمل آوردند و در جلسه‌ای با سعید شیبانی، معاون استاندار و فرماندار ویژه نیشابور، به بررسی ثبت جهانی برخی از آثار نیشابور مانند کهن‌شهر نیشابور پرداختند.»

او افزود: «این افراد همچنین از رقص محلی، بازی‌های بومی و محلی و نیز آیینی نمایش اسب چوبی در نیشابور بازدید کردند.»

هایده لاله، عضو هئیت‌علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران، که از سال 1389 به ‌همراه تیم تحقیقاتی خود، مشغول تحقیق در مورد گستره‌شناسی شهر کهن نیشابور است، در این نشست توضیحاتی را ارائه کرد. منبع: ایران‌آنلاین

سازمان میراث فرهنگی، در تدارک طرحی ویژه برای پاسداری از «ارزش‌های تاریخی – فرهنگی نیشابور»

تصویر: نمایی بازآفرینی شده از شهر نیشابور کهن

لزوم «تهیه طرح ویژه آمایش حریم منظری شهر کهن نیشابور و طرح ویژه تفضیلی عرصه و حریم شهر کهن نیشابور با رویکرد حفاظت از ارزش‌های تاریخی–فرهنگی نیشابور»، از سوی شورای عالی معماری و شهرسازی ابلاغ شد. به گزارش ایسنا، در جنوب شهر فعلی نیشابور ناحیه‌ای به وسعت ۳۵۰۰ هکتار قرار دارد که به استناد متون و شواهد زیستگاهی از صدر اسلام تا اوایل دوره ایلخانی مورد استفاده بوده است. قسمت اعظم نیشابور کهن امروزه در دل خاک نهفته است و آثار آن محدود به چند تپه اصلی از جمله آلپ ارسلان، تپه مدرسه، آهنگران، سبزپوشان، بازار، طرب آباد، کهن دژ، تپه قنات و شادیاخ می‌شود. از این میان تپه‌های طرب‌آباد، سبزپوشان و قنات در سال‌های ۱۳۱۵ و ۱۳۱۸ ش توسط هیئت باستان‌شناسی موزه متروپولتین و شهر کهنه نیشابور در سال ۱۳۸۴ به دست هیئتی ایرانی–فرانسوی مورد کاوش قرار گرفت .  اما با توجه به مشکلاتی که در طول سال‌های گذشته برای این محوطه‌ی تاریخی رخ داده بود و دست‌درازی‌هایی‌که باعث شده بود این محوطه به خطر بیفتد باعث شد تا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در نامه‌ی چهارم مهرماه امسال به شماره ۲۱۹۹۲/۹۵۲۵۰۰ از شورای عالی معماری و شهرسازی درباره‌ی تهیه‌ی «طرح ویژه پهنه تاریخی نیشابور» درخواست کند و به دنبال آن شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در جلسه‌ی ۲۴ آبان پس از اعلام گزارش توجیهی تهیه طرح ویژه، تصمیم‌گیری کرد که «جایگاه نیشابور به عنوان یکی از مناطق کلیدی خراسان بزرگ و ایران در جغرافیای طبیعی و تاریخی حوزه ایرانشهر» بیشتر مورد توجه قرار گیرد.