نیشابور و زیارت

شهرستان نیشابور، یکی از سرزمین‌های ارجمند در تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی است.  ابرشهر (نیشابور)، از سال 31 هجری به دوران اسلامی، گام نهاد و در این دوران نیز رفته رفته، کانون پررونق تعالیم و آموزه‌های اسلامی ‌گردید. نیشابور سده‌های نخستین اسلامی، با داشتن موقعیت جغرافیایی، اقلیمی و اجتماعی ممتاز در خراسان، مورد توجه گروهی از صحابه‌ی پیامبر اسلام (که دورد خداوند بر او خاندانش باد)، تابعین آ‌ن‌ها و به ویژه نوادگان آن حضرت قرار گرفت، چنان که در لابه لای برگ‌های کهن تاریخ، در جای جای پهنه‌ی نشابور، می‌توان به نشانه‌های حضور این بزرگواران و آرامجای آنان، رهنمون گردید. اما بزرگ‌ترین موهبت الهی بر سرزمین نیشابور، افتخار میزبانی حضرت علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) است که در سال 200 هجری و در مسیر سفر تاریخی ایشان از مدینه به مرو، دست داد و رهاورد این دیدار بزرگ، «حدیث سلسلة الذهب» است که از سوی آن امام همام، در پی تقاضای نیشابوریان، بیان گردید:

«کلمة لا اله الا الله، حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی،
بشروطها و انا من شروطها»

در آن هنگامه، هزاران قلم، این حدیث نورانی و روشنی‌بخش را ثبت نمودند؛ ازین روی، نیشابور به «شهر قلمدان‌های مرصع» نامور گردید و «مدینة‌الرضا» نام گرفت. نیشابور امروز با این پیشینه و پایگاه برجسته تاریخی، فرهنگی و مذهبی، به عنوان یکی از میراث‌داران و آیین‌ورزان فرهنگ اسلامی و شیعی جایگاه ویژه‌ای دارد و از دیدگاه زیارت و گردشگری مذهبی، با در بر داشتن ده‌ها امامزاده و بقاع متبرکه که زیارتگاه امامزاده محمد محروق (ع)، قدمگاه رضوی، زیارتگاه بی بی شطیطه و زیارتگاه امامزاده علی اصغر برزنون از نامدارترین آنها می‌باشند، دومین قطب زیارتی خراسان، به شمار می‌آید. برای آشنایی بیشتر با زیارتگاه‌های نیشابور به وبگاه ویژه امامزادگان و اماکن متبرکه نیشابور (اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان نیشابور) مراجعه فرمایید