ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
علی قهاری کرمانی، مجسمهساز، طراح و نقاش ایرانی در سال 1305 در کرمان متولد شد. او از هنرآموزان هنرستان کمالالملک بود و در ابتدای ورودش به هنرستان، نقاشی و طراحی را از حسین بهزاد و اسماعیل آشتیانی آموخت. بعدها وقتی به درجه استادی رسید برای تدریس به همانجا برگشت. او در رشتههای نقاشی، مجسمهسازی و طراحی، استاد بود و تدریس میکرد.فعالیتهای این هنرمند در سالهای نخست دهه 30 خورشیدی، تدریس در هنرستان و ساخت مجسمههای متعدد بود، اما این فعالیتها روح بلندپرواز او را راضی نمیکرد. به همین دلیل، به اروپا سفر کرد و دو سال در آلمان، دورههای مجسمهسازی و ریختهگری را گذراند. همین تجربه باعث شد پس از بازگشت به ایران، نخستین کارگاه مجسمهسازی را برپا کند.
قهاری را یکی از هنرمندان تأثیرگذار در مجسمهسازی دوران معاصر میدانند. او علاوه بر توجه به مجسمهسازی مدرن، به شیوههای کهن و قدیمی این هنر هم نگاه ویژهای داشت. یکی از کارهای او در این زمینه، احیای شیوه «موم گمشده» در ریختهگری بود. قهاری مجسمههای زیادی با این شیوه ساخت. این شیوه که یکی از قدیمیترین هنرها برای ساخت مجسمه بود توسط قهاری احیا شد و دیگر نیازی نبود مجسمهسازان آثار خود را برای برنزه کردن به اروپا بفرستند.
یکی از آثار ماندگار و معروف او مجسمه و سردیس عطار نیشابوری است که در سال 1374 همزمان با کنگره بین المللی عطار در باغ آرامگاه این عارف بزرگ در نیشابور نصب شد. مجسمه های رازی، شهریار، و خواجوی کرمان نیز از دیگر آثار این هنرمند هستند. وی در سوم شهریورماه 1378 بهدلیل نارسایی تنفسی درگذشت و در قطعه هنرمندان تهران آرام گرفت. روحش شاد و یادش گرامی باد
منبع : ایسنا
نیشابور سرزمین بینالود