آقای رییس جمهور! . . . لطفا کدکن و سرولایت نیشابور را دریابید!

مقدمه : همین سال های گذشته بود که با خبر شدیم "بخش آرادان (زادگاه رییس جمهور سابق) که در 10 کیلومتری شهرستان گرمسار و در حاشیه اتوبان تهران -مشهد واقع است با دستور ویژه دولت و با اعمال تبصره مناطق محروم! آنهم فقط با 15.000 جمعیت! رسما به شهرستان ارتقا پیدا گرده است!"اگر چه اهتمام دولت در توجه به مناطق محروم در سالهای اخیر ستودنی بوده است اما کم لطفی و بی توجهی به برخی مناطق همچنان آزار دهنده است. صرف نظر از اینکه چرا وزارت محترم کشور حاضر شده است برخلاف ضوابط تقسیمات کشوری. بخش آرادان (که فاقد محرومیت خاص به جهت نزدیکی به مرکزشهرستان  گرمسار و ارتباط درجه یک جاده ای است) را صرفا به جهت زادگاه رییس جمهور بودن شهرستان کند! آیا همین نگاه مثبت در مناطق واقعا محروم هم حکم فرماست؟
در این مطلب به دو بخش تابعه و مجاور شهرستان نیشابور اشاره ای کوتاه میکنیم تا شاید دولتمردان تدبیر و امید فکری هم برای این مناطق محروم بکنند. بخش سرولایت در منتهی الیه شمال غربی نیشابور و بخش کدکن در منتهی الیه جنوب شرقی نیشابور. که از جمله مناطق قدیمی نیشابور و از جمله بخش های اولیه در تقسیمات کشوری ایران هستند و در سال 1318 شمسی ایجاد شدند و اما امروز پس از سالها بی توجهی و جداشدن سیاسی توابع و روستاها از پیکره شان به مانند مناطقی محروم  و کم اهمیتی تلقی میشوند

منطقه سرولایت نیشابور

بخش سرولایت نیشابور که طبق آخرین آمار بیش از 18.000 نفر جمعیت دارد در منطقه ای واقع است که راه تاریخی ابریشم از آن می گذرد و امروزه نیز در مسیر بین شهری نیشابور به اسفراین و قوچان و مسیر ترانزیتی باجگیران قرار گرفته است. امامزاده یحیی (ع) کلیدر و مرقد شاهزاده علی اصغر(ع) برزنون از زیارتگاه های مهم و فرا محلی آن محسوب میشود. ییلاقات دیدنی دارد. قطب کشاورزی و تولید کشاورزی و دامپروری (شیر و عسل و سیب زمینی) در منطقه است. زادگاه مفاخری همچون پروفسور صادقی و سردار نورعلی شوشتری است و کانون قدیمی نیشابور در توسعه دانش و علم و فرهنگ می باشد
اما افسوس که امروز پیکره گسترده سرولایت نیشابور پاره پاره شده است . دهستان دره یام به سبزوار (شهرستان کنونی خوشاب) و دهستان بینالود به بخش مرکزی! نیشابور و دهستان دوغایی به قوچان رفته است!. راه های مواصلاتی سرولایت نیشابور از بی توجهی ها به چاله زارهایی آسفالته و فرسوده تبدیل شده است! .نبود جایگاه سوخت. بیمارستان و حتی زایشگاه و نبود بسیاری از ادارات در سرولایت نیشابور مشکلات فراوانی را برای مردم ایجاد کرده است و همه اینها در حالیست که مرکز جغرافیایی این بخش به طور متوسط 70 کیلومتر با مرکز شهرستان نیشابور و  50 کیلومتر با شهرستان مجاور (قوچان) فاصله دارد

منطقه کدکن نیشابور

بخش کدکن نیشابور از مناطق تاریخی نیشابور است. زادگاه پدری عطار نیشابوری و دکتر شفیعی کدکنی است. قرار گیری در جوار قله ملک کوه (چهل تن) و وجود شهر ییلاقی و تاریخی کدکن در کنار تولیدات کشاورزی و باغی ممتاز منطقه از جمله شرایط ممتاز کدکن نیشابور است که در دوسال اخیر با تکمیل جاده نیشابور به تربت اتصال مستقیم تر و کوتاه تری به این شهر ایجاد شده است. اما با همه این موارد کدکن وضع بهتری از سرولایت ندارد!.
این بخش اگر چه به بهانه خدمات رسانی بهتر در دهه 60 به شهرستان تربت حیدریه پیوست و تاکنون نیز جزء نقشه سیاسی این شهرستان است اما کم توجهی شهرستان تربت نیز سبب شد تا مردم کدکن نیشابور (که هنوز هم آداب و رسوم و زبان نیشابوری خود را حفظ کرده اند) امروزه با کمبودهای زیادی مواجه شوند. نبود و یا عدم توسعه زیرساختهای ارتباط جاده ای مناسب.نداشتن امکانات درمانی کافی و جداشدن روستاهای مختلف از حوزه تقسیمات کشوری کدکن نیشابور تنها نمونه ای از تضعیف و کم توجهی به این منطقه است . دهستان بلهرات به نیشابور پیوست و جلگه رخ به تربت و اینک کدکن نیشابور با فاصله 75 کیلومتری از تربت حیدریه و 60 کیلومتری از نیشابور نه تنها از زمان جداشدن از پیکره نیشابور پیشترفت خاصی نکرده است بلکه به نوعی محروم تر نیز گردیده است و طبق آخرین آمار تنها 13.000 نفر جمعیت را داراست.

سخن آخر . . .
با این توصیف عدالت حکم می کند تا دولت محترم که داعیه دار شایسته رعایت قانون و عدالت و رفع محرومیت از مناطق محروم است توجهی خاص به منطقه کدکن و سرولایت نیشابور نیز داشته باشد. مناطق مستعد و کهنی که بدون شک با همت دولت و وزارت کشور یا پیوستن مجدد روستاها و توابع جداشده خود .می توانند به شهرستانهایی آباد و تاثیر گذار همچون گذشته پرافتخار خود تبدیل شوند. منبع : http://binalud.blogsky.com